Hier een fotostory over de crash en wederopbouw van mijn 2000 Honda CBR929RR Fireblade.
Het was een mooie zaterdag middag in Mei 2010. Blauwe hemel, zonnetje scheen, wegdek droog, prima dagje om een stukje te gaan knallen. Eduard en ik hadden er zin in en maakten een klein rondje door de buurt. Vanuit Leusden via de Voskuilerweg ging het richting Scherpenzeel en namen we de rotonde naar de rondweg om het dorp heen.
Ik reed achter Eep en we trokken het gas open toen net in de flauwe links bocht na de rotonde de Kawasaki van Eep ineens afremde en dat zonder remlicht (vermogen kwijt of in de limiter). Aangezien ik al in de bocht aan het kijken was en wij in de bocht achter elkaar reden heb ik ineens uit reflex vol in mijn voorrem geknepen omdat hij ineens direct voor me was.
Doordat ik het gas erop had en er amper gewicht op de voorband drukte bleef het voorwiel meteen staan en maakte ik een lowsider bij 100km+. Eep schoot vooruit omdat mijn koplamp tegen zijn achterband aanknalde maar bleef gelukkig op zijn motor. De motor en ik vlogen door de lucht en kwamen uiteindelijk naar wat rollen en glijden in de berm tot stilstand. Ik zag wat sterren maar had naast 2 gekneusde ribben niks, de motor zag er niet al te best uit. Maatje Marco Lammers was om de hoek op de schietvereniging in Scherpenzeel en ging thuis de motortrailer halen zodat de motor naar Leusden kon.
Zo zag de motor eruit toen die in Leusden was.
[Best_Wordpress_Gallery id=”18″ gal_title=”cbrcrash01″]
De eerste diagnose was niet best. Uiteraard waren alle kuipdelen kapot (wat wil je ook met dat plastic), tank had een deuk, het achterste subframe (waar je op zit) was krom, oliedeksel was gebroken en was aan het lekken, de mooie carbon akrapovic slip-on was gebroken, ruitje was gaar en aan het stuur was alles kapot.
Helemaal slecht was het nieuws niet want alle draaiende delen waren nog prima, velgen waren recht, veerpoten waren recht, ketting en tandwielen prima, achterbrug was nog recht, remmen waren ook nog goed behalve het reservoir voor de achterrem.
Aangezien dat bijna het allemaal kosmetische schade was werd besloten om de motor weer op te bouwen met nieuwe onderdelen en weer fit te maken. Vince is altijd wel van de kluspartij dus die hielp mij enorm om alles af te maken.
[Best_Wordpress_Gallery id=”19″ gal_title=”cbrcrash02″]
Ik wou de motor eerst weer aan de gang hebben voordat ik me over de kleur zou buigen dus werd een nieuw oliedeksel gemonteerd, nieuwe clip-ons, nieuwe instelbare rem- en koppelingshendels van Pazzo, het achterste subframe vervangen (goedkoop op marktplaats), nieuwe vloeistof reservoir en ik heb op marktplaats een complete kuipset in het paars gekocht van een of andere gast in Hilversum voor heel weinig. Die had ook nog een ruitje erbij. Eerst was de originele uitlaat gemonteerd maar later heb ik de akrapovic met glasvezel en epoxy weer dicht gemaakt en half matzwart gespoten.
[Best_Wordpress_Gallery id=”20″ gal_title=”cbrcrash03″]
Na een tijdje had ik een kerel gevonden die de motor wou spuiten in kleur. Ik had met de mannen de nieuwe Fireblade op de motorbeurs gezien en daarvan de parelmoerwitte kleurcode opgevraagd. Na heel wat schuur- en plamuurwerk waren de kuipdelen klaar voor het wit. Ik had meteen ook maar alle knipperlichtgaten dichtgemaakt want die zijn verplaats naar de spiegels en geïntegreerde achterlichten. Carbon huggers voor en achter, frame sliders, nieuwe wave schijven voorop en een gear indicator maakten het geheel compleet.
[Best_Wordpress_Gallery id=”21″ gal_title=”cbrcrash04″]
En dit was hem dan. Prachtige motor waar ik helaas niet meer veel van heb genoten omdat ik toen naar de States verhuisd ben. We hebben in 2011 nog wel een rondje naar Luxemburg en de moezel gemaakt ermee en hij reed beter als ooit tevoren. Als je hem ziet rijden, meld het dan, denk dat er maar een in Nederland zo rondrijdt.