Snokkers: Vince, Alex
Geplande route: Passau (DE) – Tjechie – Oostenrijk – Slovakije – Hongarije – Bosnie & Herzegowina – Slovenie – Kroatie – Italie – Oostenrijk – Passau (DE)
Afgelegd: Auto 1650km, Motor 2050km
Route: Oostbloktour 2024 GPX
Eeeennnnn …. toen was de trip alweer voorbij! Wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt. 🙂
Dus, preparaties begonnen op Zondag middag, toen Vince met de aanhanger en de Tuono opgeladen voor de deur stond. Gauw die BMW erop knopen en onder de carpoort stallen. Op Maandag ochtend om 8 uur was het laatste controle en richting Passau, een goede 825km en dat bijna allemaal op de snelweg A3.
Na een rit van 10,5 uur en in Hotel “Zur Triftsperre” aangekomen, was het brommers eraf halen en eerst even wat fatsoenlijks eten. Passau was prachtig vanaf Restaurant “Das Oberhaus” te zien. Op Dinsdag om 8 uur was het auto met aanhanger achterlaten en de eerste meters richting Oostenrijk via Tjechie maken. Meteen waren de temperaturen bovengemiddeld warm, iets wat wel een soort van leidraad door de hele trip ging. De gemiddelde dagtochten van een goede 300-350km waren ook zeker niet mals.
Na een top ritje door veel bossen en strakke weggetjes met riviertjes, met andere weggebruikers die er ook behoorlijk de sokken in hadden, waren we in Oostenrijk in een soort simpel onderkomen/apartement bij “Weingut Martinshof”. Bij aankomst was de eigenaar er nog niet maar na een kort telefoontje konden we zijn hele wijnvoorraad plunderen, iets wat wel lastig was met een goede 40-50000 flessen.
Woensdag ging het dat via een stukje Slovakije door de Hoofdstad Bratislava en dan door Hongarije richting het Balatonmeer en het stadje Keszthely. De wegen waren super saai, alleen rechtdoor en vaak slecht in Hongarije dus we waren blij bij aankomst met een extra rustdag om lekker in het meer te dippen en het vakantiegevoel te pakken. Savonds nog even de voetbal gepakt met goede kennissen die toevallig in de buurt waren en op Vrijdag ging de reis alweer verder.
Vrijdag was vooral gekenmerkt door 2 dingen. Eerst het rijden van dorp naar dorp naar dorp door een knetterheet Kroatie (lees 38-39 graden) en dan nog de grens naar een niet-EU Bosnie waar het 41 graden was en we eeuwig voor die Paspoort controle stonden te roosteren. De wegen en omgeving in Bosnie was daarintegen een hele verademing tegenover het saaie Hongarije en Kroatie. Eenmaal angekomen in de “Calm House Villa” in Prijedor zochten we meteen verkoeling in de pool.
Zaterdag ging iets anders dan gepland. De BMW had wat kuren door de hitte, mekkerde over het mengsel en ging daardoor in de noodloop. Daardoor en ook door de 39 graden hitte overal hebben we de tocht richting Ljubljana iets aangepast en een km of 30-40 van de route afgesnoept, nog steeds 310km lang. Slovenie was toch wel de verassing van de tocht. Prachtige wegen, iets koeler (nog steeds 30+), schitterende omgeving, Ljubljana was ook een bruisende top stad waar we met de electrische steps alles onveilig maakten. De motoren stonden in de sporthal van het Hotel opgeslagen dus het was meteen een moment om te kijken wat er met de BMW aan de hand is.
Op Zondag ochtend (na een kort telefoontje met Van Harten in Amersfoort op Zaterdag) was de computer gereset en de noodloop was weg. Dus een prachtige rit door Slovenie, een goede pasta na een korte stop in Italie en door de steeds hoger wordende heuvels en bergen in Oostenrijk aangekomen mekkerde de BMW na een koffie stop ineens alweer. Even snel de tuner gebeld en die zei, hang de lambda sensoren er gewoon weer aan en reset alles weer. Ook nu was het probleem na een goede 30 minuten prutsen weer weg, en bleef nu ook weg. Dus wij verder richting Mariahof en “Gasthof Jera am Furtnerteich”. Een mooi binnenmeertje waar iedereen al in het water aan het dobberen was dus wij zwemkleding aan en hopppaaa erin.
Maandag was alweer de laatste motordag terug richting Passau dus konden we in Oostenrijk nog even de pk’s helemaal loslaten in de bergen en was het alweer zweten geblazen met 35 graden overal. De auto en aanhanger stonden er nog dus was het weer naar het restaurant “Das Oberhaus” voor bier en gezelligheid.
Al met al, een prachtige rit door stukjes waar nog nooit waren geweest. De vriendelijkheid en omgeving van zowel Bosnie als Slowenie is echt een aanrader maar als je erheen gaat in de 2de week van juli, wees bereid op de temperaturen! We waren bij elke dag erg krokant en de kleren konden na afloop meteen 6x in de was.
